من مسافر اين رهم ره تاريک و ظلمات .

دل سنگ هم از اين ظلمت به لرزه افتاد .

ستارهها از اسمون قهر کرده ورفته اند .

ماه تنهاست ابر در اسمان نيست گلها خوابيده اند .

درختان زير اين باد قامت خم کرده اند .

سوز باد به وجود شان لرزه انداخته .

گوش کن صداي زوزه باد را مي شنوي .

من سردم است .

چه شب تاريکي حتي جغد هم مي ترسد اواز بخواند .

چه شبي است امشب اه به ياد مي اورم .

امشب روزي است که او رفت براي هميشه .

انگارامروز اول اذر ماه است .

از امروز خانه براي هميشه تنهاست .

سکوت شب را هيچکس نمي شکند ايينه اتاق خواب شکسته شده .

اي ايينه بريز زيرا ديگر نمي تواني روي زيبايش را ببني .

صداي غرش اسمان را مي شنوي .

اسمان مي خواهد با من هم دردي کند .

اه اشک بريز اسمان سيل ببار که او رفت .

نه صبر کن صبر کن نمي خواهم جاي پاي محبوبم .

را از سنگ فرش خانه شسته شود .

دست نگهدار نبار